20 yaşında gencecik, umutları, hayalleri olan güzelim bir genç kız! Ve onu bu hayattan koparan, bilmemneresi doğrultusunda yaşayan, beynini kullanmayan, vicdanına sağır şerefsizler! Kusura bakmayın ama ağzımı bozmadan bu yazıyı tamamlamam imkansız.
Bana biri söylesin, 20 yaşına gelip de sözlü ya da fiziksel tacize uğramayan kaç kadın var? Benim tanıdığım, kendimde dahil olmak üzere tacize uğramamış kadın yok! Nasıl bir memlekettir ki her kadın mutlaka taciz uğruyor?
Dolmuşa, otobüse binerken aman yalnız olmıyım diye boş araca binmediğiniz, araç boşalınca son yolcuyla kendinizi aşağı attığınız olmadı mı hiç. Mutlaka olmuştur. Boş sokakta yürürken arkanızdan gelen sesleri dinlediğiniz, yanınıza yaklaşan olduğunda ne yapacağınızı şaşırdığınız.. Kendi aracını kullanırsın kadın şöför diye sıkıştırırlar, yolda yürürsün arabayı üstüne sürerler, yol kenarında birini beklersin duranlar, laf atanlar, toplu taşımada sıkıştıranlar, işyerinde taciz edenler.. Bitmezler..
Ben İzmir'de yaşıyorum. Kadın Cumhuriyeti'nde. Burada bir çok yere göre gerçekten rahatız. Buna rağmen babam, erkek kardeşim, nişanlım sürekli tetiktedir. Neden? Çünkü ben KADINIM! Asla biraz saat geçti mi yalnız bırakılamam! Neden? Çünkü ben KADINIM! Bu memlekette her türlü şiddete, vahşete ve iğrençliğe maruz kalabilirim çünkü ben KADINIM! Bunu yapanlar "isteseydim yapardım ama yapmadın" "kızın piskolojisi bozulmadı" "başı açıktı" "zaten bakire değildi" "eski sevgilimdi" indirimleri ve hatta afları alırlar çünkü onlar ERKEK ve ben KADINIM!
Özgecan'ın da tek suçu KADIN olmaktı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder